Karelski pies na nied¼wiedzie

Potocznie zwany karelczykiem, to stara nordycka rasa psów, która pochodzi z Finlandii, a dok³adniej - zosta³a wyhodowana w Karelii. Dawniej, kiedy jeszcze w Finlandii wystêpowa³y nied¼wiedzie – Karelskich psów u¿ywano do polowañ na te olbrzymie zwierzêta drapie¿ne i st±d w³a¶nie wziê³a siê ich nazwa.Pierwszy karelczyk trafi³ do Polski na pocz±tku lat 60. i od tej pory rasa jest obecna w naszym kraju, szkoda tylko, ¿e jej populacja jest tak niewielka, ale za to poziom posiadanych przez nas psów jest wysoki.Ten ¶redniej wielko¶ci czarno-bia³y szpic odznacza siê ogromn± pasj± ³owieck±, ma znakomity wêch i wzrok tote¿ nadal u¿ywany jest – choæ niestety nie czêsto – do polowañ i to nie tylko na nied¼wiedzie, równie¿ na ³osie, jelenie, dziki, rysie i wilki.Karelczyk znakomicie radzi sobie równie¿ poluj±c na wszelkiego rodzaju ptactwo dzikie (ba¿anty, kaczki) oraz na zwierzêta futerkowe (sobole, kuny, wiewiórki). Odznacza siê wszystkimi w³a¶ciwo¶ciami psychicznymi i u¿ytkowymi charakterystycznymi dla grupy szpiców. G³ówne cechy charakteru tego psa to: odwaga i determinacja, które to cechy nierzadko ratowa³y ¿ycie my¶liwemu przed rozjuszonym nied¼wiedziem. Równie¿ woda nie stanowi dla Karelczyka ¿adnej przeszkody, poniewa¿ pies ten jest ¶wietnym p³ywakiem. Du¿a samodzielno¶æ i niezale¿no¶æ wynikaj±ca ze specyfiki ¶rodowiska, w jakim kszta³towa³a siê rasa sprawia, ¿e pies ten jest znakomitym towarzyszem i pomocnikiem na polowaniach, choæ wymaga przewodnika do¶wiadczonego, cierpliwego i konsekwentnego.Karelski Pies na Nied¼wiedzie nie nadaje siê do szkolenia na ¶lepo pos³usznego i wpatrzonego we w³a¶ciciela psa, bowiem podobnie jak inne rasy pierwotne jest psem bardzo niezale¿nym, ale jego spokojne i ³agodne usposobienie, ogromna pojetno¶æ i niezwyk³a wra¿liwo¶æ na sposób obchodzenia siê z nim opiekuna czy przewodnika stanowi zeñ oddanego przyjaciela.

Standard FCI nr 48 (31.05.1994)
Karelski pies na nNied¼wiedzie (Karjalankarhukoira)
Kraj pochodzenia: Finlandia
Data publikacji obowi±zuj±cego standardu: 15.09.1989
U¿ytkowo¶æ: wszechstronny pies my¶liwski
Klasyfikacja FCI: Grupa V Szpice i psy ras pierwotnych
Sekcja 2 Nordyckie psy my¶liwskie
Nie obowi±zuj± próby pracy

Wygl±d ogólny: Karelczyk to pies ¶redniej wielko¶ci o mocnej i krzepkiej budowie i sylwetce formatu prostok±tnego, z tym, ¿e d³ugo¶æ tu³owia tylko nieznacznie przekracza wysoko¶æ w k³êbie. Szata gêsta z dwuwarstwowym podszerstkiem, uszy prosto stoj±ce, ogon zakrêcony na grzbiecie – w kszta³cie obwarzanka.

G³owa: Ogl±dana od przodu jest trójk±tna. Prze³om czo³owo-nosowy ³agodnie zaznaczony, stop zaznaczony, czo³o lekko wypuk³e, brwi nieznacznie rozwiniête.Kufa: g³êboka o prostym grzbiecie nosa lekko zwê¿aj±cym siê ku czubkowi nosa. Nos czarny, dobrze rozwiniêty, wargi cienkie, dobrze przylegaj±ce.Zgryz no¿ycowy.Oczy do¶æ ma³e, ciemnobr±zowe o ¿ywym spojrzeniu.Uszy stoj±ce, ¶redniej wielko¶ci z nieznacznie zaokr±glonymi czubkami, lekko zwrócone na zewn±trz.

Szyja: ¶redniej d³ugo¶ci, muskularna, wysklepiona, obficie ow³osiona. Tu³ów: zdecydowanie mocny, zwarty, grzbiet prosty, dobrze umiê¶niony. Klatka piersiowa obszerna siêgaj±ca ³okci. Zad szeroki i lekko opadaj±cy.
Brzuch lekko podkasany.

Ogon: ¶redniej d³ugo¶ci, wysoko osadzony, zakrêcony na grzbiecie w kszta³cie obwarzanka, czubek ogona dotyka boków lub grzbietu. Koñczyny:Koñczyny przednie (piersiowe) mocne i proste o stosunkowo sko¶nych i muskularnych ³opatkach i ³okciach skierowanych wprost do ty³u, przedramiona proste o lekko odsiebnie ustawionym ¶ródrêczu.Koñczyny tylne (miedniczne) silne i muskularne, ogl±dane od ty³u s± proste i równoleg³e. Przód tylnych koñczyn jest harmonijnie zaokr±glony. Udo jest szerokie, staw skokowy umiarkowanie katowany.Stopy przednie zwarte, okr±g³e, dobrze wysklepione. Stopy tylne zwarte i nieco d³u¿sze i bardziej p³askie od przednich.

Ow³osienie i umaszczenie:W³os okrywowy jest prosty, sztywny i twardy, podszerstek miêkki i gêsty, na szyi, grzbiecie i tylnej stronie po¶ladków sier¶æ okrywowa jest d³u¿sza ni¿ na reszcie cia³a. Umaszczenie czarne, z tym, ¿e bardziej jest po¿±dane o odcieniu br±zowym lub matowym, przewa¿nie z bia³ym znakowaniem lub bia³ymi plamami na g³owie, szyi, piersi, brzuchu, nogach i z bia³ym koñcem ogona. Dopuszczalne jest równie¿ umaszczenie czysto czarne.

Wzrost:Wysoko¶æ w k³êbie: idealna 57 cm u samców,52 cm u suk. Dopuszczalne odchylenia +/- 3 cm.

Cechy dopuszczalne, choæ niepo¿±dane:– ogon szcz±tkowy,- wilcze pazury,- umaszczenie bia³o-czarne (na bia³ym tle czarne plamy),- sier¶æ bia³a z dodatkiem koloru wilczastego, albo na bia³ym tle plamy koloru wilczastego.

Wady:- s³aba ko¶æ,- wysmuk³a kufa,- du¿e uszy,- zbyt jasne oczy lub z domieszk± koloru niebieskiego,- zbyt lu¼na skóra na podgardlu,- zbyt g³êboka lub beczkowata klatka piersiowa,-zbyt strome ³opatki,- strome stawy skokowe,- p³askie palce,- prosty lub biczopodobny ogon,- w³os pofalowany lub kêdzierzawy,- inny kolor umaszczenia ni¿ dozwolony przez wzorzec,- agresja w stosunku do ludzi.

Samce musz± mieæ normalnie rozwiniête dwa j±dra opuszczone do moszny.
Bibliografia:

1.„Wzorce ras – grupa V FCI Szpice i psy ras pierwotnych” wydane przez KLUB SZPICA przy zarz±dzie G³ównym ZKwP, Warszawa 2000 r.
2.„SZPICE MY¦LIWSKIE” Edward Frankiewicz Wydawnictwo Akcydensowe Warszawa 1998