Dziki które napotkałem podczas wieczornego podchodu. Bez większego problemu mogłem wyciągnąć jednego z nich, ale tak się zająłem fotografowaniem, że chyba zapomniałem że na plecach mam broń :-))))

By sfotografowany w pełnym biegu podczas polowania zbiorowego.

Podczas polowania w górach. Dłuższą chwilę postała tak, jakby chciała być uwieczniona w obiektywie.

Drugie ujęcie tej parki

Jadąc do pracy zauważyłem pasącą się parkę pod lasem i... wziąłem do ręki aparat!

Są cudowne ...

Może to ona

Efekt działania kłusownika

Jeszcze w strachu

Już wolna

Myśliwi też tak potrafią

Myśliwi też tak potrafią

Tylko zima może sprawiać przyjemność z łowiectwa.

Wspaniała zima.

Kozioł w scypule na Warmii.

Moja ulubiona dzicza łączka.

Pamiętny sezon na kaczki. Mniej pamiętne skubanie...

Bażant w całej krasie, pokazuje kto rządzi w łowisku.

Zdjęcie uchwycone chwilę przed oddaniem strzału na miano króla polowania hubertowskiego.

Fotografia..., łowiectwo..., to jest to co kocham, to co robie z pasją i wielkim zaangażowaniem. Udane zdjęcie, czy podchód to nie tylko piękny kadr, lecz to cały ceremoniał, z którym obchodzę się z szacunkiem i poszanowaniem dla zwierzyny. "Bacz by pasja nie przerodziła się w zachłanność"

Fotografia..., łowiectwo..., to jest to co kocham, to co robie z pasją i wielkim zaangażowaniem. Udane zdjęcie, czy podchód to nie tylko piękny kadr, lecz to cały ceremoniał, z którym obchodzę się z szacunkiem i poszanowaniem dla zwierzyny.

O godzinie 17.30 postanowiłem iść na wieczorną zasiadkę na ambonę. Zabrałem niezbędny sprzęt. Gdy wyszedłem z domu ruszyłem w kierunku ambony, ale gdy wszedłem na górkę ujrzałem dwie sarny żerujące na łące w przeciwnym kierunku od „mojej” ambonki. Postanowiłem je podejść<18.00>. Były oddalone o jakiś kilometr ode mnie. Podszedłem je na odległość 80m. Moje oczy zobaczyły przepięknego kozła „szóstaka” ale gdzie ta druga… . <18.30> Oceniłem miejsce żerowania koziołka, położyłem się i zacząłem się czołgać. Po przebyciu 50m spostrzegłem kozę i teraz wiedziałem że będzie trudniej, ale się nie poddawałem bo wiedziałem że jeszcze 15m i koziołek jest mój. <18.55> Zająłem wygodne miejsce przy kępce trawy i nastąpił „strzał” kozioł jest;) Niestety koza mnie zobaczyła i obeszła mnie w koło, wyczuła zagrożenie w postaci człowieka i uciekła a koziołek za nią;/ Myślę że nawet dla jednego zdjęcia warto się zmagać z wiatrem który zmienił kierunek, z pokrzywami które parzą w ręce czy też nienasyconym

mój tato podczas polowania- jeszcze tylko kilka strzałów z aparatu i dziczek znika w zaśnierzonym młodniku

Aron - widzę coś ,widzę i słyszę!?

Nie ma mocnych - jak jeść się chce.!!!

Wiosenne zaloty